வாரணமாயிரம்

“வாரண மாயிரம் சூழவ லம்செய்து
நாரண நம்பி நடக்கின்றா னென்றெதிர்
பூரண பொற்குடம் வைத்துப் புறமெங்கும்
தோரணம் நாட்டக் கனாக்கண்டேன் தோழீநான்”

----------------- ஆண்டாள் அருளிய நாச்சியார் திருமொழி


வாரணம்(யானை , வாரணங்கள் ஆயிரம் என வரவேண்டும் யாப்பிற்காக எண் வழுவமைதி) ஆயிரம் சூழ வலம் செய்து, நாரணநம்பி ( ஆண்டாளின் மானசீகக் காதலன் மதுசூதனன்) நடக்கின்றான் என் எதிர், பூரண பொற்குடம் வைத்துப் புறம் எங்கும் தோரணம் நாட்டக் கனாக் கண்டேன் தோழீ ( தோழியின் மீதான விழிப்பு தோழீ) நான்

-------- என ஆண்டாள் சொல்வதாக அமைந்தது இச் செய்யுள்

----------------------------------------------------------------

என்னுடைய மறுவாசிப்பு,

“ஆயிரமாய் (பலவாய்) ஆண்டாளின் அறிவுத்தளம் (யானை அறிவுக்கு உருவகம், விலங்குகளின் கூரறிவுடையது யானை) வெளியெங்கும் விரிகிறது. விரிதலின் முடிவு ( இதற்கு உருவகம் நாரண நம்பி) உணர்வுகளுக்கு அருகிலேயே,எதிரிலேயே உள்ள தளத்தில், ஆனால் அந்தத் தளமும் இயங்கிக்கொண்டேயுள்ளது. பேரானந்தவெளியில் அகமிருக்க, அவள் புறமெங்கும் வெளியாய், ஆனந்தம் விரிகிறது ( அவள் அனுபவத்தை
"வார்த்தைகளில்" சொல்லவேண்டியதால் - வார்த்தைகளின் தூல தரிசனமாய்- அவளுடைய கனவுக்காதலை தோழியிடம் சொன்னாள் என்பது நேரடிப் பொருளானது, ஆனால் அவள் உலாவிய தளங்கள் வித்தியாசமானவை. அதில் அவள் பெற்ற அனுவங்கள் வித்தியாசமானவை)

ஆண்டாளின் மொழிகள் என்னைபொறுத்தவரை தாந்ரா அனுபவத்தின் உச்சம்.